Fertiliteitsproblemen een taboe? Absoluut! Bij ons in de Hindoestaanse cultuur wordt er eigenlijk niet over gesproken. Mensen zijn wel zo brutaal om te vragen wanneer je eindelijk aan kinderen gaat beginnen. Maar durven vervolgens je problemen om zwanger te worden niet aan te horen. Maar kinderen neem je niet, ze worden je gegeven, of toch niet. 1 op de 6 stellen hebben te kampen met fertiliteitsproblemen, wij behoren helaas ook tot die doelgroep. Ook bij ons ging zwanger worden niet vanzelf en zwanger blijven bleek nog moeilijker.
Fertiliteitsproblemen
Vier keer moesten we een miskraam verwerken, leren loslaten ook al sneed het in ons hart. De gedachte dat je nooit moeder wordt… Terwijl dat het enige is waar je naar verlangt, kan je psychisch helemaal in de war maken. Ook al was ik positief ingesteld, toch bleven de fertiliteitsproblemen moeilijk.
De wens naar een kindje was zo groot, misschien wel groter dan wat dan ook. De leegte van een leeg bedje was met geen woord te begrijpen. Ik vergeet nooit meer dat de gynaecoloog tegen mij zei dat ik mijn kinderwens moest opgeven. Ik moest me maar richten op andere manieren om een gezin te stichten. Hiermee doelde ze natuurlijk op adoptie of pleegzorg.
Medische molen
8 Jaar lang zaten we in de medische molen, maar opgeven was geen optie. Nog niet in ieder geval. Ik wist zeker dat ik een geadopteerd kindje ook dezelfde moederliefde kon geven.
Mijn man was hier echter niet van overtuigd. Hij wist niet of hij het kind, dat van een ander was wel kon zien als zijn eigen. Deze onzekerheid maakte hem gek en hij wilde een kind niet als test gebruiken. Uiteraard begreep ik dat, maar ik kon mijn kinderwens niet opgeven. Ik wist 100% zeker dat hij wel een goede vader zou zijn. Ook al zou het kindje biologisch niet van hem zijn.
Ik was gek op mijn nichtjes en neefjes, maar zij gingen aan het einde van de dag weer naar huis. Er bleef dan geen kindje achter, die ik in bad stopte, uren mee in bed knuffelde om vervolgens mee in slaap te vallen. Mijn buik was nog leeg en zo ook mijn hart.
Onze laatste kans om zwanger te worden
Zo begonnen we aan onze allerlaatste terugplaatsing in Nederland. Als dit niet zou lukken, zouden we nog 1 IVF poging in Duitsland doen. Omdat we niet de financiële middelen hadden om het nog vaker te proberen, zou het bij deze ene keer blijven. De zorgverzekering zou immers maar 3 pogingen vergoeden en daar waren we al bijna door heen. Na de IVF behandeling in Duitsland zou het definitief afgelopen zijn.
Maar dit was ons gouden ei! Onze laatste cryo tp bleek een plakkertje te zijn en ik was weer zwanger. We hoefden helemaal niet naar Duitsland en ik zei de vervolgafspraak af.
Gaat het toch weer mis?
Bij 6,5 weken zwangerschap leek het weer mis te gaan. Ik verloor veel bloed en de gynaecoloog hoorde geen hartje kloppen. De angst, pijn en verdriet overheerste wederom in ons leven. Ons kaartenhuis stortte weer in. Alles hing af van deze cryo. Als dit niet lukte, zouden we immers wel naar Duitsland gaan, maar het eind station leek zo ook steeds dichter bij te komen.
Een week later bleek het hartje goed te kloppen. Het bleek toch geen miskraam te worden, waar we zo bang voor waren.
Inmiddels zijn we 2 jaar verder. Ook al was mijn zwangerschap stressvol, ik heb mijn kleine meisje 9 maanden mogen dragen. Bovendien hebben we een gezond meisje op de wereld mogen zetten. Na 8 jaar wachten en hoop houden, kregen we een gezonde, lieve, prachtige en vooral eigenwijze dochter.
Geef nooit op!
In ons hart is nog plaats voor broertjes en zusjes. Maar elke dag tellen we de zegeningen voor wat we hebben gekregen. Elke dag beseffen we dat het lang niet vanzelfsprekend was dat we ouders zouden worden. De fertiliteitsproblemen hingen als een donkere wolk boven ons leven.
Hetgeen wat we wel hebben geleerd van dit hele proces is, dat je je dromen en hoop op een zwangerschap nooit op moet geven. Laat een ander je niet vertellen dat iets niet mogelijk is, als je alles al geprobeerd hebt. Wie weet komt er ooit toch nog een tweede….
Mijn naam is Jasmina en ik ben inmiddels moeder van een prachtige dochter. Kinderen krijgen is niet voor iedereen makkelijk en om het taboe omtrent fertiliteitsproblemen te doorbreken, schrijf ik hier open over op mijn persoonlijke blog. Ik schrijf natuurlijk ook over heel veel positieve onderwerpen. Zoals de prachtige reizen die ik heb gemaakt of de lekkere recepten die ik heb uitgeprobeerd, maar ook over mijn leven als moeder. Wil je meer over mij lezen? Kijk dan snel op mijn site Sparkles inside en lees verder mee, welk punt ik in mijn leven momenteel ben gepasseerd.
Lees ook: Hoe kan je een vriendin met een kinderwens steunen?
