Het zijn zulke gezellige eters, in het begin. Als je geluk hebt. Zo’n lieve mollige baby, die in de kinderstoel heel blij allemaal stukjes brood naar binnen zit te proppen. En niet alleen brood. Nee, pompoensoep, nasi, fruitsalade, olijven. Alles wat je aanreikt gaat met een grote grijns dat mondje in. Soms wordt er wel weer eens iets uit gespuugd, maar meestal gaat het goed. Totdat, uit het niets de “NEE!” verschijnt. En het drama is begonnen, de baby is een peuter. En de peuter eet niet. Wat doe je eraan? Drie tips als je peuter niet wil eten!
Waarom zijn peuters soms moeilijke eters?
Verbaas je dus niet als je smakelijke eter ineens omslaat naar een boosachtige draak aan tafel. Het is voor de meeste ouders een herkenbaar verhaal, zo ook bij ons thuis. Yinthe was altijd een goede eter, als baby ging alles er in. Haar eerste groentehapje at ze met een grote glimlach, en dit bleef zo tot ze een jaar of twee was.
Met kerst zat ze aan de bospaddenstoelensoep, ze at gamba’s, linzensoep, kabeljauwpakketjes. Stamppot, pasta’s, risotto. Het maakte niet uit wat ik haar voorschotelde, alles ging er in (behalve zuurkool en bietjes). En ineens niet meer. Niet dat ze niets meer at, maar ze werd langzaam aan een moeilijke eter. Waar ze al redelijk vroeg goed kon praten uitte ze zich ook duidelijk.
Ik had rucola door de pasta gedaan: “Nee hoor mama, blaadje aan de boom!” Ze viste de blaadjes er uit en at vrolijk verder.
Toen viel het nog mee. Ondertussen is mevrouw 3 en een kwart en het eten is een drama. Tenminste, het eten wat haar niet aanstaat is een drama. Ze eet echt wel wat, zoals sperzieboontjes, wortels, aardappels en vlees. Spaghetti, tomatensoep, en de 3P’s doen het altijd goed. Maar owee als ik een keer wraps maak, of stamppot, of rijst, of bami. Of iets wat niet in het bovenstaande lijstje voorkomt.
“Gelukkig” is ze niet de enige, en heeft dit slechte eten heel erg te maken met de peuterpubertijd. In deze periode ontdekken onze schattige peuters dat ze een mening hebben, die ze kunnen uitten. Ze proberen ons uit, kijken hoever ze kunnen gaan. Niet alleen met eten, ook met blijven zeuren om een snoepje, het niet willen opruimen van speelgoed, of proberen met het rekken van bedtijd.
De drie dingen waar een peuter controle over heeft
Een peuter beseft al gauw dat er drie dingen zijn waar hij zelf de controle over heeft: slapen, eten en zindelijkheid. Wij kunnen ons kind naar bed brengen, maar of hij gaat slapen? Daar kunnen we geen invloed op uitoefenen.
Hetzelfde geldt voor plassen en poepen, dat plaspotje is leuk hoor. Maar als je peuter er niets op doet kan je hoog of laag springen.
En het eten is dus punt drie. Jouw peuter is de enige die beslist of hij het doorslikt, of weer uitspuugt.
Een andere verandering bij je peuter is ook dat hij minder hard groeit. In de babyperiode groeien ze als kool en hebben ze veel meer voeding nodig. Een peuter groeit naar verhouding minder hard en zal dus ook minder eetlust hebben. Tot ze de vraag krijgen of ze een ijsje of snoepje willen, dan ineens weer wel…
Lees ook: Wat mag een peuter nog niet eten? Weet jij het?
Drie tips als je peuter niet wil eten!
-
Houdt de sfeer ontspannen
Probeer er geen strijd van de maken, hoe frustrerend het soms ook is. Wil je kind niet eten? Schuif zijn bord dan een stukje weg, maar zover dat hij er nog net bij kan.
Eet rustig verder en probeer het gezellig te houden, er is een kans dat je peuter toch uit zichzelf een hapje neemt. Zo niet? Bied dan af en toe een hapje aan. Wil hij niet? Dan niet. -
Wees consequent als jouw peuter niet wil eten!
Dit is wat je krijgt, en anders niet. Als ouders kunnen we niet bepalen hoeveel een kind eet. Ga ook niet afdwingen dat het bord helemaal leeg moet (heb je zelf soms ook niet je ogen groter dan je maag?).
Wat we wel bepalen is wat er gegeten wordt. En dat is wat het is. Het is niet heel handig om je kind een boterham te geven als hij daar om vraagt. Dan denkt hij de volgende keer als hij ergens geen zin in heeft “Ik vraag wel om brood” en leert hij het nooit. Eten wat er aangeboden wordt, of niet eten. En ja, dan gaan ze soms met een lege maag naar bed. Ook dat overleven ze wel.
-
Betrek je peuter bij het eten
Mijn derde tip als jouw peuter niet wil eten is dat je bijvoorbeeld een keer in de week je kind laat kiezen wat er gegeten gaat worden. En dan geen patat, pizza of pannenkoeken, maar iets gezonds wat je kind wel lekker vindt. Laat je kind helpen met boodschappen doen, of helpen met koken. Als je samen iets gemaakt hebt is de kans groter dat je kind wel wil proeven.
Mijn ervaring als een peuter niet wil eten
Het klinkt allemaal zo gemakkelijk. En ik heb zelf echt mijn best gedaan om alle “regels” op te volgen. Zo zou je je kind gewoon een toetje moeten geven, ook als het slecht gegeten heeft. Moet je geen drama’s gaan maken aan tafel, maar het gezellig houden en vooral niets anders aanbieden.
Dat van de toetjes vertik ik. Als Yinthe een hapje geproefd heeft mag ze een toetje, maar op de dagen dat ze in alle toonaarden weigert, weiger ik ook. Dan krijgt ze ook echt helemaal niets meer. Als ze heel hard gaat zitten brullen aan tafel houd ik het niet gezellig en gaat ze gewoon op de gang.
Waarschijnlijk totaal niet verantwoord, maar ik ben er klaar mee om met een krijsend kind naast me lekker rustig mijn eigen eten op te gaan zitten eten.
Geen toetje maar iets anders
En ja, we zijn tegenwoordig zelfs zover dat ze af en toe iets anders krijgt dan wij zelf. Iets waarvan ik altijd gezegd heb dat ik dat NOOIT zou doen. Wel dus. Ik wil ook gewoon een keer lekker risotto eten, of pasta met gamba’s, zonder dat er een peuter naast me zit te janken omdat ze het niet lust. Dan krijgt ze gewoon de restjes van gisteren, wat ze wel lustte.
Ik bemoedig mezelf met de gedachte dat het een fase is. Mijn vader zei laatst nog: “Wij dekten de tafel vroeger gewoon voor 4, jij wilde toch niet eten”. En ik ben uiteindelijk ook best goed gelukt.
We gaan het meemaken. Al hoop ik voor jullie dat de tips als je peuter niet wil eten bij jullie beter helpen. En heeft iemand de gouden tip? Laat het dan vooral weten, ik kan hem wel gebruiken 😉
