De geboorte van een baby is prachtig. Een van de mooiste momenten uit je leven. Maar ook heel ingrijpend. Het is wennen, nieuw en druk. Je bent onzeker en moe, misschien nog wel verzwakt van de bevalling. Hoe fijn is het dan dat de vaders ook thuis kunnen blijven om de zorg te kunnen delen? Sinds juli van dit jaar is dit ineens een stuk gemakkelijker geworden. Vaders hebben namelijk recht op een volledige werkweek geboorteverlof, in plaats van die zielige twee dagen. Hoe dit precies zit lees je hier.
Wat is geboorteverlof?
“Papa werken, papa vergadering, komt papa niet meer?” Ik citeer mezelf, zo’n 25 jaar geleden. Mijn vader wat een typische man, zoals ze dat in die tijd waren. Hij werkte van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Na het eten ging hij naar zijn kantoor op zolder om te studeren, of hij moest weg voor een vergadering of orgeldienst in de kerk. Zelfs mijn dochter van drie zegt al “Opa is vast werken hè, mama?” Er is in die tijd dus weinig veranderd.
Maar gelukkig is dat voor ‘de vaders van tegenwoordig’ hele andere koek. Papa dagen zijn meer regel dan uitzondering. Steeds meer vaders kiezen ervoor om een dag minder te gaan werken na de geboorte en zo meer tijd met de kinderen door te kunnen brengen.
Het nieuwe geboorteverlof juicht dit alleen maar toe. Om te stimuleren dat ouders de zorgen van hun kinderen evenrediger kunnen verdelen is er in juli van dit jaar een nieuwe wet in werking getreden. De zogenaamde WIEG, Wet Invoering Extra Geboorteverlof. Door deze wet wordt het voor nieuwe papa’s gemakkelijker om een tijdje thuis te blijven.
Wat is er per 1 juli 2020 veranderd?
Allereerst is het geboorteverlof dus uitgebreid. Tot voorheen kregen vaders twee dagen doorbetaald verlof na de geboorte van een baby. Vanaf nu is dat 5 werkdagen. Deze dagen mogen meteen na de bevalling worden opgenomen, maar ook binnen vier weken na de geboorte. In principe heeft een werkgever hier weinig over te zeggen, en moet dit dus gewoon goedkeuren.
Behalve een week doorbetaald vrij hebben de nieuwe vaders nu ook recht op aanvullend geboorteverlof. Dit verlof duurt minimaal 1 week en maximaal 5 weken. Tijdens dit verlof wordt 70% van het loon doorbetaald, dit gebeurt via een uitkering van het UWV. Vaders kunnen dit verlof binnen 6 maanden na de geboorte opnemen. Er zijn drie eisen:
- Het kind is geboren op of na 1 juli 2020.
- (Aanvullend) geboorteverlof is alleen op te vragen door de partner van de moeder van de baby.
- Alleen recht op dit verlof als het standaard geboorteverlof van een week ook is opgenomen.
Om dit aanvullende geboorteverlof aan te vragen heeft de werkgever de volgende gegevens nodig:
De geboortedatum van de baby, het aantal gewenste weken verlof (1, 2, 3, 4 of 5), de gewenste ingangsdatum van het verlof en een verklaring dat het standaard geboorteverlof van 1 keer de werkweek al is opgenomen.
Geboorteverlof en ouderschapsverlof! Zijn er verschillen?
Een andere variant van verlof om meer tijd met de kinderen door te brengen is ouderschapsverlof. Dit is niet hetzelfde als aanvullend geboorteverlof. Ouderschapsverlof is namelijk onbetaald, terwijl je met het aanvullende geboorteverlof dus nog 70% van je salaris uitbetaald krijgt.
Nog een verschil is dat je ouderschapsverlof kunt uitsmeren over een langere periode. Zo kan je bijvoorbeeld een aantal maanden lang 1 dag in de week ouderschapsverlof opnemen, of een paar weken volledig thuis blijven. Vaak wordt er gekozen voor een 50/50 verdeling. Bij geboorteverlof kan dit niet, dit verlof is altijd aaneengesloten.
Voor alle kinderen tot 8 jaar krijgen beide ouders recht op ouderschapsverlof. Dit verlof kan worden opgenomen tot het kind zijn achtste verjaardag viert. Per kind krijgt een ouder 26x het aantal werkuren beschikbaar gesteld als ouderschapsverlof.
Het wordt vaders dus steeds ‘gemakkelijker’ gemaakt om een langere periode thuis te blijven na de geboorte van een baby. Door de vernieuwingen rondom het geboorteverlof zou het voor de moeders gemakkelijker moeten worden om weer aan het werk te gaan na de geboorte van de baby. Op deze manier kunnen ouders zowel de opvoeding, als de huishoudelijke taken eerlijker verdelen.
