Ja, ik val in herhaling vrees ik. Hoe kan je een peuter laten luisteren? Nee zeggen, honderden, duizenden keren “nee” zeggen. “Niet doen, afblijven, niet aan de staart van de kat trekken, laat liggen, blijf af, blijf staan, bij mama blijven, deze kant op. Nee. DE-ZE kànt òp!” Dat dus. Maar misschien dat deze tips helpen!
Peuters en luisteren!
De mijne kan het best, maar doen is een tweede. Ik zie het nog staan in het boek van de kraamhulp “geslaagd voor haar gehoortest, geen garantie tot luisteren” 😉
Maar goed, dan zie ik in de supermarkt een moeder met peuter in de rij. Peuter blijft braaf staan terwijl moeder afrekent. Hoe dan? Zodra ik de andere kant op kijk is mijn peuter door de deur naar buiten de straat op geracet. Ongeveer.
Toen Yinthe net kon lopen had ik haar aan zo’n leuk polstuigje. Mevrouw kon ‘vrij’ lopen en ik ook. Zonder dat ze binnen 2 tellen voor een auto lag. Ik had me voorbereid op een hoop commentaar, maar ik hoorde eigenlijk alleen positieve reacties. Zelf was ik er ook best blij mee. Dat is dus al best een tip voor niet-luisterende-zelf-willen-lopen-peuters.
Hoe kan je een peuter laten luisteren? Dit zijn mijn tips!
Nu Yinthe wat groter wordt gaat ze ook beter luisteren. Als we in het centrum lopen tettert ze zelf al “mama blijven, handje geven, voor je kijken” en dat doet ze ook best redelijk. Nu laat ik haar alleen zelf lopen als ík daar zin in heb (gaan we weer, mijn wil is wet), als ik geen haast heb en niet veel boodschappen hoef te doen. In de supermarkt laat ik haar helpen. “Ga de toetjes maar zoeken.” Ze weet inmiddels de wijn ook goed te vinden ;-).
De krijsende supermarktdrama’s zijn me nog bespaard gebleven. Ik laat Yinthe dan ook nooit zelf iets uitkiezen, ik bepaal wat er gekocht wordt, zij niet. En soms koop ik een donut voor haar, of een oliebol. Maar dan is dat omdat ik daar zin in heb en niet omdat zij erom vraagt.
Lees hier meer tips om zonder problemen boodschappen te doen met je peuter!
“Waarom?” “Omdat ik het zeg.”
Sowieso ben ik niet van de discussies. Misschien heel ouderwets, maar ik ga echt niet mijn 2-jarige-peuter-puber laten bepalen in welke beker haar ranja mag. Ik ga niet 10 soorten broodbeleg langs tot het mevrouw naar de zin is. Dat scheelt mijns inziens al een hoop gezeur. Zo is het. En niet anders. Staat het je niet aan? Drink je maar niet. Kort en bondig. En vooral heel erg duidelijk
Het is echt niet zo dat ze nooit iets mag hoor. Als ze vraagt om een koekje of snoepje krijgt ze er heus wel een. Maar als ze daarna weer vraagt niet meer. En na 10x vragen ook niet. Dat doet ze dan nu ook niet meer, omdat ze ondertussen echt wel weet dat de nee geen ja wordt.
Ik heb echt het geluk dat mijn man net zo nuchter is als ik. En net zo duidelijk en consequent. Yinthe stelt gelukkig nog niet de hele dag vragen. Al weet ik nu al wat het meest gegeven antwoord gaat zijn:
“Waarom?” “Omdat ik het zeg.” Simpel gezegd, dat zijn mijn tips om een peuter te laten luisteren!
Lees ook: Peuters en het leed dat eten heet!
