Roos schrijft: Niets om voor te schamen

Tijdens mijn eerste zwangerschap, die helaas uitliep op een miskraam, had ik net een artikel geschreven voor ZoZwanger met de titel: zwanger en schimmelinfectie. En wat was ik toen blij dat ik dat artikel geschreven had. Want misschien raad je het al…

Inderdaad, een schimmelinfectie

Van de week begon het in één keer te jeuken daarbeneden. En dan niet die jeuk die je weleens hebt als je de bikinilijn hebt bijgewerkt. Nee, deze jeuk kwam écht van beneden. Toen ik later naar de wc ging had ik ook in één keer afscheiding en deze afscheiding leek (zoals ik het zelf al beschreef in het artikel) op hüttenkäse (iets wat ik de komende tijd niet meer ga eten). Ik wist dus al snel wat het was: een vaginale schimmelinfectie.

Ik las het artikel terug. Je hoeft je nergens voor te schamen, schreef ik naar mezelf, een schimmelinfectie komt geregeld voor tijdens de zwangerschap. Het kan mede veroorzaakt worden door de zwangerschapshormonen en een antibioticakuur. En laat ik nu net zwanger zijn en een antibioticakuur achter de rug hebben. 1+1=2

Halen of bestellen?

In het artikel had ik beschreven dat ik de infectie kon laten bevestigen bij de huisarts, maar als ik daar geen zin in zou hebben (wat dus inderdaad het geval was) kon ik de middeltjes tegen de infectie ook zonder recept bij de drogist kopen. Dus de volgende dag ging ik meteen op pad. Dat ik mijn middeltje tegen een vaginale schimmelinfectie open en bloot zou moeten afrekenen in de winkel interesseerde me eigenlijk niet. Ik hoefde me immers niet te schamen. Volgens mijn eigen artikel…

Toch moet ik wel eerlijk zeggen dat ik de dag ervoor wel even overwoog om het middel via internet te bestellen. Lekker anoniem. Maar gezien de verzendkosten en het feit dat je een dag langer moet wachten hield me tegen. Stel dat het in die dag erger wordt?!

Zoveel keus!

Dus ik, met ongemakkelijke jeuk en al, de auto in naar de drogist. Daar aangekomen liep ik zonder blikken of blozen naar de schappen toe. Daar hadden ze niet één middel tegen de vaginale schimmelinfectie, maar 3 verschillende merken. En dan kon je ook nog kiezen tussen capsules, tabletten of een crème. En had ik nou alleen een schimmelinfectie of voornamelijk jeuk en irritatie of een afscheiding die erg rook?

Jeetje wat een keus. Even snel iets pakken en weglopen ging dus niet meer. Het resultaat was dat ik minutenlang voor de ‘vaginale-schimmelinfectie-afdeling’ stond te hangen. Nog steeds zonder schaamte. Nederlander als ik ben koos ik voor de goedkoopste (het scheelde maar liefst een euro) en voor de meest simpele. Dat was één tablet vaginaal inbrengen en klaar is kees.

Hele stomme vraag

Op het moment dat ik achter me keek zag ik de rij bij de kassa groeien. Ik twijfelde of ik nog iets van zwangerschapsvitaminen erbij zou doen. Zo zou het duidelijk zijn dat ik zwanger was en dat ik daarom een schimmelinfectie had. Maar één blik op de prijs van die vitaminen (10 euro) liet me inzien dat het best onzin was om geld uit te geven om jezelf in te dekken. En daarnaast: ik hoefde mezelf niet te schamen. ‘Weet je wat ik doe’ dacht ik ‘ik vraag wel voor de zekerheid of het middel gebruikt mag worden als je zwanger bent’. Heel dom idee.

Op het moment dat ik aan de beurt was en de vrouw mijn vaginale schimmelinfectie middel had gescand, stelde ik mijn vraag. Ik verwachtte dat ze meteen zou zeggen ‘ja hoor, dit kun je prima gebruiken tijdens je zwangerschap’ maar ze wist het dus niet. Uiteindelijk werden er 2 andere medewerkers bij geroepen. Eén daarvan stond ook achter de kassa en vroeg zich, ten overstaan van de andere klanten die stonden te wachten, af of dit middel voor een vaginale schimmelinfectie wel mocht tijdens de zwangerschap. Wacht, ze ging nog een ander middel erbij pakken, dan kon ze de bijsluiter lezen. En ze liep weg van haar kassa.

Niets om voor te schamen?!

Ik voelde de blikken van de rij achter me en naast me op me branden. Ik glimlachte maar een beetje en keek verontschuldigend naar de mensen die nu moesten wachten op hun zaterdagochtend omdat één of ander stom wicht een schimmelinfectie had. Maar goed, ik was dan wel zwanger. Uiteraard baalde ik best van mijn onnodige vraag. Toen ze uiteindelijk tot de conclusie kwam dat ik het mijn arts moest vragen, zei ik maar snel dat het vast wel goed zou zijn en griste ik de verpakking van de toonbank.

‘Ik denk het ook’, zei ze, ‘want een schimmelinfectie komt vaak voor tijdens de zwangerschap’. En met deze woorden werd ik weer rustig. Want als iets wordt veroorzaakt door zoiets kleins en onschuldigs, dan kun je jezelf daarvoor toch niet schamen? En dat deed ik dus ook niet. Even voor de duidelijkheid 😉 .

Heb jij ook een verhaaltje?

Heb jij toevallig al een klein momentje gehad voor, tijdens of na je zwangerschap dat uiteraard niets was om voor te schamen, maar toch een beetje ongemakkelijk? Ik ben heel benieuwd!

Actuele aanbiedingen bij onze partners: