Het verliezen van jouw baby is één van de ergste dingen die je kan overkomen. Je verliest niet alleen de baby, maar ook alle dromen die je had over jullie leven samen. Je toekomst ziet er ineens compleet anders uit dan het plaatje dat je in je hoofd had. Van een roze wolk beland je ineens in een diep zwart gat en je hebt geen idee hoe je daar ooit weer uit gaat komen. Als verliescoach help ik vrouwen met het omgaan en verwerken van dit verlies en het rouwen om de baby. In deze blog geef ik wat tips en zal je zien dat het goed is om hulp te vragen.
Rouwen om de baby, hoe gaat dat?
Het rouwen om een kind dat je nooit zult leren kennen, is niet te vergelijken met andere vormen van rouw. Je hebt weinig herinneringen aan jullie tijd samen, maar het gemis van alles wat nooit zal komen weegt net zo zwaar. Veel vrouwen worstelen met de vraag wie ze zijn nu ze geen baby hebben om voor te zorgen. Want wat is nou een moeder zonder kind? Je voelt je eenzaam, onbegrepen, verdrietig, boos, jaloers.
De eerste dagen nadat de baby is overleden ben je in shock en schakel je over op de overleef-modus. Er komt zoveel op je af, dat je niet echt de tijd hebt om te rouwen om de baby. Vaak kan je jouw baby nog een paar dagen bij je houden, dus hoef je nog niet echt afscheid te nemen van de baby. Er moeten wel allemaal zaken geregeld worden waardoor er veel afleiding is.
Als je kindje is overleden na 24 weken zwangerschap heb je recht op kraamzorg en in sommige gevallen ook bij een zwangerschapsduur vanaf 18 weken. Een kraamverzorgster zorgt in eerste instantie voor jou, je partner en eventuele andere kinderen, maar kan ook een aantal praktische taken uit handen nemen.
Je bouwt in deze dagen nog herinneringen op waar je de rest van je leven aan zult blijven denken, dus neem de tijd om alles op jouw manier te doen. Het regelen van een mooie uitvaart voor de baby geeft vaak troost doordat je echt nog iets voor je kindje kunt betekenen.
Lees ook dit ervaringsverhaal van een moeder: De kracht van verlies!
Psychische verwerking van de verloren toekomst
Als de baby is begraven of gecremeerd (of je zwangerschap vroegtijdig is afgebroken) begint het rouwen pas echt. Nu wordt de stilte en de leegte voelbaar. Je bent niet meer zwanger, maar je hebt ook geen baby om voor te zorgen. Zo kan je allerlei emoties tegenkomen, van boosheid tot verdriet en wanhoop. Je kunt je de ene dag goed voelen, terwijl je een dag later niet eens uit bed kunt komen van ellende. Dit is allemaal onderdeel van de rouwverwerking. Het kost tijd, maar vooral enorm veel energie.
Rouwen is topsport
Je moet leren leven met het feit dat jouw baby er niet meer is en ook nooit meer terugkomt. Het grote verdriet geeft aan hoezeer je al gehecht was aan je baby, een proces dat al in de baarmoeder begint. Het rouwproces komt op gang nadat je afscheid hebt genomen van je baby. Dat kan fysiek zijn, maar vooral emotioneel.
Rouwen om je baby én je verloren toekomst is essentieel. Het vermijden of uitstellen leidt alleen maar tot meer problemen. Je moet er dwars doorheen. Veel moeders zoeken hier hulp bij omdat het een eenzaam en verdrietig proces is. Dit kan in de vorm van lotgenotengroepen, maar ook psychische hulp kan veel steun bieden.
Lichamelijke verwerking van het verlies van je baby
Het is heel confronterend om te merken dat je lichaam niet weet dat je baby is overleden. Je moet herstellen van de zwangerschap en de bevalling en dat is hetzelfde voor iedereen die een baby krijgt.
Daarnaast gaat je lichaam melk produceren, ook al is er geen baby die dit nodig heeft. Je kunt medicijnen krijgen om dit proces te stoppen, maar dit kan wel even duren. Het herstellen van een zwangerschap kost sowieso tijd. Bovendien slaap je vaak slecht, ben je moe van verdriet en heb je geen energie om iets te ondernemen.
Je zult merken dat de zwangerschapshormonen je lichaam verlaten, maar tegelijkertijd komen daar een heleboel emoties voor terug. Niet gek dus als je je ook lichamelijk een wrak voelt. Neem de tijd. Er staat geen termijn voor hoe lang het rouwen om je baby mag duren. Het is belangrijk om te doen wat voor jou goed voelt, maar probeer in beweging te blijven. Zorg dat je naar buiten gaat, je benen strekt, frisse lucht inademt. Het voelt nu misschien als een onmogelijke opgave, maar je zult merken dat het helpt.
Wees lief voor jezelf en vraag om hulp. Er zijn veel mensen die iets voor je willen doen, maar geen idee hebben waarmee ze kunnen helpen. Laat iemand je huis stofzuigen, voor je koken of gewoon een kopje thee zetten. Je hebt een prachtige baby op de wereld gezet en daar moet je lichamelijk en geestelijk van herstellen. Je hart herstelt nooit meer helemaal, maar weet dat de liefde die je voelt daardoor ook altijd zal blijven bestaan.
Hiske Kuilman is verliescoach en helpt vrouwen met rouwverwerking in haar praktijk.
