Wat is dat toch? Dat lelijke praten over elkaar. Of misschien nog wel erger: die blikken. Van de ‘niet-moeders’ zijn de oordelen vaak nog het hardst. Maar denk goed na over wat je zegt… Want 1: Jij kunt hier helemaal geen oordeel over geven, en 2: mocht je ooit het geluk hebben om mama te worden, dan spreken we elkaar dan wel weer 😉 Want het is absoluut niet leuk om veroordeeld te worden door medemoeders, laat staan door ‘de beste stuurlui staan aan wal’ nog-geen-moeders. Dus hou eens op met als moeders elkaar te veroordelen en #doeeenslief!
Kritiek op elkaar: Moeders die elkaar veroordelen
Eerlijk, ik moet de eerste perfecte moeder nog ontmoeten. Ja natuurlijk heb je die moeders die alles perfect LIJKEN te doen voor de buitenwereld. Hun kroost krijgt NOOIT suikers, heeft borstvoeding gehad tot ze 4 waren en naar de basisschool gingen, kijken absoluut GEEN tv. Laat staan YouTube-kids of iets anders walgelijks op de ‘tablet’ (yuck!) en ze luisteren altijd naar wat papa of mama zegt.
Boos? Nee dat worden deze moeders niet, ze praten, leggen uit, begrijpen, luisteren en o ja, hun kinderen slapen ook al vanaf 10 weken de hele nacht door. Really? Geloof je het zelf?
Kijk je moet dit natuurlijk met een enorme korrel zout nemen, want een groot deel van wat hier boven beschreven staat proberen wij ‘moderne moeders’ natuurlijk allemaal aan te houden.
Alleen het probleem is: dit gaat niet altijd maar zoals we het ’t liefst zouden willen! En dat is het hele eieren eten. We willen allemaal het beste voor onze kindjes. Iedereen zit in haar eigen ‘bootje’, met haar eigen issues. We doen allemaal ons best.
En wat we er dan vooral NIET bij kunnen hebben, is door vrouwen of andere moeders veroordeeld te worden om die ene keer dat het ons allemaal even teveel wordt!
We onszelf niet meer 100% onder controle hebben en (shame on us ja!) tegen 1 van onze lieftallige kleintjes schreeuwen. Ja, echt schreeuwen, want dat doe ik zo nu en dan weleens. Wanneer ik het even echt niet meer trek. Kom maar op met de oordelen en blikken 😉
Afkeurende blikken van andere moeders
Want hoe graag ik ook altijd compleet zen zou zijn mijn 3 terror-meiden, zoals ik ze weleens liefkozend noem, drijven ze mij soms compleet tot waanzin. Ik ben mama van 3 meisjes. Ja. Waarvan 1 tweeling en geloof me, dat is niet te vergelijken met welke eenling (hoe dicht ook op elkaar) dan ook.
Of jouw ‘voorbeeldige’ eenling, maar dan ‘gewoon’ keer 2. Nee, echt niet. Ooit gehoord van het ‘tweeling escalatie syndroom’? Nee? Nou, ga maar eens lezen. Hopelijk kan je daarna iets meer begrip opbrengen voor alle tweelingmoeders. En laat die afkeurende blik dan maar achterwege.
Maar goed we hebben het hier niet alleen over tweeling moeders hè, ook over de eenling moeders die het soms met hun ‘losse’ kinderen ook al zwaar genoeg hebben.
10 Dingen die vrouwen zeggen over andere moeders
- Oh nee dat zou ik mijn kind nooit laten eten.
- Kijk dat nou, ze koopt hem/haar/hen gewoon om!
- Moet je die kleren van dat kind zien.
- Ach dat kind is gevallen en die moeder reageert niet eens. (En nee, ik heb het natuurlijk niet over een val van een 3-meter-hoog klimrek).
- Die baby is nog zo klein en krijgt nu al kunstvoeding (vaak gepaard met afkeurende blik).
- De blik bij driftbui in… winkel/buiten/restaurant.
- Ze geven die kinderen gewoon een telefoon/tablet aan tafel! (In een restaurant, omdat we jullie ook een beetje een gezellige/rustige avond wensen, maar zelf ook weer eens uit eten willen)
- Nou die loopt ook maar wat te hannesen met die baby
- Een patatje, en dat op die leeftijd?!
- Zie je hoe die moeder tegen haar kinderen doet?
Let’s empower each other!
Ik kan nog wel even doorgaan, maar dat laat ik. Want bij deze wil ik alle mede-mama’s, maar zeker ook gewoon alle vrouwen, oproepen om eens niet zo hard naar elkaar te zijn! Let’s empower each other. Wij vrouwen zijn vaak al streng genoeg naar onszelf. Het is niet nodig om daar dan nog een schepje bovenop te doen.
Ook weet ik hoe onzeker een nieuwe mama zich kan voelen als het aankomt op het verzorgen van haar pasgeboren baby(‘s). Dus zou je volgende keer in plaats van die afkeurende blik, misschien eens kunnen proberen je in haar schoenen te verplaatsen? Of mooier nog: vraag haar of ze je hulp ergens mee kan gebruiken! Probeer dat eens in plaats van als moeders elkaar te veroordelen!
