We willen onze kinderen graag gelukkig zien. Onze kindjes moeten goed eten, leuke kleertjes aan en een geweldig cadeau voor de verjaardag krijgen. Maar ook op sociaal gebied zien we graag dat onze kinderen veel vriendjes hebben en niet eenzaam zijn, logisch natuurlijk. Maar wat als je peuter graag alleen speelt?
Ben je gelukkiger als je veel samen bent?
Op Social Media word je doodgegooid met gezellige berichten. Een feestje hier, een borrel daar. Varen met vrienden of op vakantie met de hele vriendengroep. Het lijkt bijna alsof je met veel vrienden of familie moet samen zijn om het gezellig te hebben.
En juist dat beeld projecteren wij op onze kinderen. Maar niet iedere volwassene is zo extravert. Er zijn veel mensen die juist maar 1 of een paar goede vriend(inn)en hebben. Die niet van veel drukte om zich heen houden en juist dichtklappen in een groot gezelschap. Houdt dat even in je achterhoofd als je kind of peuter alleen speelt, misschien vindt hij dat wel een stuk fijner?
Lees ook: Hoe kan je een peuter samen leren spelen met andere kinderen?
Hoe spelen peuters?
We kunnen “hoe kleine kinderen spelen” grofweg verdelen in levensjaren. Maar dan nog is dat uiteraard geen vastomlijnd kader, het ene kind is gewoon iets socialer (of liever extraverter) dan het andere.
-
Tot 2 jaar
Kinderen onder de twee jaar oud spelen graag alleen en op zichzelf. Dat doen ze eigenlijk voornamelijk omdat ze nog geen andere kinderen nodig hebben in hun spel. Geef ze een bak met blokken of een autootje en ze kunnen zich soms wel een half uur vermaken. Ze hebben het nog niet nodig om samen te spelen en weten misschien niet eens dat dat een mogelijkheid is.
-
Tussen 2 en 3 jaar
Inmiddels gaat je peuter zich waarschijnlijk iets meer naar buiten richten. Maar nog lang niet sociaal op sociaal vlak. De kans is groot dat hij iets ziet, waar een ander kind mee speelt en niet verder denkt dan “Die. Wil. IK!” Ze hebben weinig besef van gevoel van een ander.
Op deze leeftijd spelen kinderen nog parallel. Ze zijn in dezelfde kamer, maar spelen niet samen. Eigenlijk net zoals wij volwassenen dat tegenwoordig doen, we zitten in dezelfde ruimte, maar staren allemaal naar onze eigen telefoon.
Kleine kinderen geloven ook nog dat het speelgoed waar ze mee spelen van hen is, ook al is het in de wachtkamer van de huisarts. Gezellig zal het dus niet echt worden, als twee peuters samen spelen. Maar in deze leeftijd beginnen ze wel langzaam te leren hoe de sociale etiquette werkt.
-
Tussen 3 en 4 jaar
Je peuter gaat nu voorzichtig samen proberen te spelen, al zal dit heel vaak toevallig gebeuren. Omdat ze toevallig allebei met een pop spelen bijvoorbeeld, of in de zandbak net dezelfde schep willen pakken. Ga er dan ook niet van uit dat het lang gezellig gaat blijven. 🙁
Deze leeftijden zeggen natuurlijk niet alles. Onze jongste dochter is bijna 2,5 en speelt bij de gastouder heel graag samen met een jongetje van vier. Maar aan de andere kant kan ze naar kleinere kinderen heel gemeen doen en dan is alles “Nee, MIJ! IKKE!”.
Wanneer ‘moet’ een peuter samen gaan spelen?
Vaak is het dus gewoon heel logisch dat kleine kinderen nog niet samen spelen. Ze zijn er simpelweg nog niet mee bezig, te verwend voor (ze zijn ervan overtuigd dat alles van hen is) of gewoon nog niet aan toe qua ontwikkeling, en liever alleen spelen.
Toch zie je vaak dat als een kindje naar de basisschool gaat, dat sociale gedeelte vanzelf komt. Kinderen groeien er als het ware in. School is een mini samenleving waarin je kindje zijn plekje gaat vinden. En dan is het natuurlijk nog steeds zo dat het ene kind gelukkig wordt van 10 vriendjes en veel drukte, en het andere kind van een goede beste vriend en lekker veel rust. En daar is helemaal niks mis mee.
Natuurlijk hebben leraren en leraressen wel een bepaalde blik op een kind en als zij denken dat er iets niet in de haak is, zal je dat zeker horen. Op latere leeftijd niet samen kunnen of willen spelen kan namelijk wel duiden op een autisme spectrumstoornis. Maar ook kinderen met speciale onderwijsbehoeften of ADHD vinden samen spelen vaak moeilijker.
Wij zien onze kinderen eigenlijk te vaak als mini volwassenen. We verwachten dat ze zich net zo gedragen als wij. En dat doen ze nu eenmaal niet, simpelweg omdat ze nog lang niet volwassen zijn. Ze moeten alles nog leren en dus ook samen spelen. Natuurlijk is het goed om de ontwikkeling van je peuter in de gaten te houden. Maar als je peuter het liefst alleen speelt, is dat echt geen reden om je meteen grote zorgen te gaan maken!
