Als je zwanger bent weet je dat het er uiteindelijk aan zit te komen: de bevalling. Hoe dit gaat weet je van tevoren niet. Je kunt op een natuurlijke manier bevallen, een vaginale bevalling. Maar je kindje kan ook via een operatie ter wereld komen, soms gepland, soms ongepland, en soms met spoed. Zo’n operatie noemen we een secundaire caesarea, beter bekend als een keizersnede. Als een keizersnede onverwacht, of met spoed moet gebeuren noemen we het een secundaire sectio. Waarom wordt een secundaire keizersnede toegepast?
Wat is een secundaire sectio?
Een ‘gewone’ keizersnede kan gepland worden. Bijvoorbeeld omdat je kindje in stuitligging ligt, en een natuurlijke bevalling daardoor niet verstandig is.
Soms besluit men ook door andere omstandigheden om een kindje via een keizersnede geboren te laten worden. Bijvoorbeeld omdat bij een eerdere bevalling is gebleken dat het simpelweg niet past. Bij sommige vrouwen is het bekken te smal, en past er gewoon geen baby door. Ook andere medische oorzaken kunnen hier aanleiding voor geven. Vaak prikt men in zo’n geval een datum enkele weken voor de uitgerekende datum. Maar ook dan kan je kindje beslissen om zich eerder aan te dienen, en wordt het dus alsnog een spoedkeizersnede.
Wanneer wordt een secundaire keizersnede toegepast?
De beslissing tot een secundaire sectio neemt men vaak pas op het moment dat de bevalling al aan de gang is. Namelijk als een bevalling niet gaat zoals gewenst, bijvoorbeeld doordat de ontsluiting niet vordert. Als dit het geval is neemt het aantal centimeters ontsluiting niet genoeg toe.
Er kan ook sprake zijn van onvoldoende vordering bij de uitdrijving. Dit houdt in dat het hoofdje of de billen van de baby niet genoeg indalen in het bekken. Via een CTG (cardiotocogram) houdt men de hartslag van het kindje in de gaten. Als de artsen twijfelen of het kindje zuurstoftekort krijgt kan besloten worden tot een secundaire keizersnede. Soms doet men eerst een microbloedonderzoek, hierbij wordt een klein beetje bloed van de hoofdhuid van het kindje afgenomen om te bepalen of het kindje voldoende zuurstof krijgt.
Wat is het grootste verschil met een geplande keizersnede?
Als er tijdens de zwangerschap is besloten om te bevallen via een geplande keizersnede ben je hier op voorbereid. Natuurlijk kan en mag je het jammer vinden, omdat je liever op een natuurlijke manier was bevallen. Maar je hebt wel even de tijd om aan het idee te wennen en je voor te bereiden op wat komen gaat.
In de weken voorafgaand aan de operatie heb je een pre-operatieve screening, om te kijken hoe je gezondheid is. Ook doet men een bloedonderzoek en bespreekt de anesthesist welke soorten verdoving er zijn. Meestal kiest men bij een keizersnede voor een ruggenprik, zodat je wel meekrijgt wat er gebeurt en je je kindje geboren kunt zien worden via een camera.
Als je bij secundaire sectio onder algehele narcose bent krijg je er niets van mee. Als de arts de keuze voor een secundaire sectio maakt heb je geen tijd om je voor te bereiden. Tijdens de bevalling, waar je waarschijnlijk al uren mee bezig bent, zal men je klaarmaken om met spoed naar de OK te gaan. Dit ervaren veel moeders als best wel heftig.
Een bevalling loopt meestal niet zoals je het van tevoren in je hoofd had, en zeker als je bent ingesteld op een natuurlijke bevalling kan een onverwachte spoed keizersnede rauw op je dak vallen. Bedenk je wel dat dit alleen gedaan wordt om ervoor te zorgen dat je kindje zo gezond mogelijk ter wereld komt.
Als een operatie niet nodig is zullen de artsen er zeker niet snel voor kiezen. Soms is een secundaire sectio gewoon de beste optie om ervoor te zorgen dat je kindje geen onnodige complicaties krijgt, en dat is uiteindelijk het aller belangrijkste!
